Geçen hafta yeni yıl, yılbaşı derken Müslümanların konuştukları, dinledikleri sözler üzerinde yeterince düşünmediğini ve sözcüklerin anlamları üzerinde düşünmeyi öğrenmesinin zihinsel gelişimine yarar sağlayacağına değinmiştik.
*
O sözcüklerin en önemlileri de bence milliyetçilik, ırkçılık, ümmetçilik üçlüsüdür. Bu sözleri doğru anlamak için düşünme ve öğrenme ikilisini de doğru anlamak gerekir. Bunları anlamadan şeriat gibi kavramları diline dolayanların Müslüman kılığında İslam düşmanlığı edenlere hizmetçi olma riski vardır.
*
Sondan söyleyeceğimi baştan söyleyeyim, İslam’a göre günah olan milliyetçilik yapmak değildir! Günah olan ırkçılık yapmaktır! Günah olan, müslümanlara milliyetçiliği günahmış gibi gösterirken Müslüman kılığında Arap ırkçılığı yapanlara ve onların ırkçı ortaklarına hizmet(!) etmektir!
*
Günah olan Türk milliyetçiliğini ayaklar altına alırken, Türkleri ve müslümanları Arapların ve işbirlikçisi milletlerin ırkçı emellerine hizmet ettirmek için aldatanlara kanmaktır! Ve işin aslını aramadan, dinin manasını anlamadan bu sözleri İslam dininin gereğiymiş gibi anlatmaktır!
*
1. Dünya Savaşı’nın galibi İngiliz, Fransız ve İtalyan’a teslim olan Arapların bazı torunları, teslim olan dedeleri gibi işgalci devletlerin düşmanca fikirlerini Türkler arasında Arapça dilinde yayma projesine hizmet etmeye devam ediyorlar. İşin aslını, hakikati aramadan kanan bizimkilerden de itibar görüyorlar!
*
Kendi vatanında yaşayamayan ve kaçan, Türklerin Atatürk önderliğinde “ya istiklal ya ölüm” ilkesi altında birleşerek kurduğu Türkiye Cumhuriyeti vatanında yaşama tutunan hatta keyif çatanların içinde Türklerin 1. Dünya Savaşı’nın galibi devletlerin işgal hareketine karşı dedelerimizin kurtardığı vatanımızı sessizce işgal etmek isteyen ırkçılara farkında olmadan hizmet edenler var. Bu hizmetçilere hizmet edenler de var.
*
Çünkü millet ile ümmet sözlerinin farkını ve bağını anlayacak seviyede düşünemiyorlar.
*
Asıl üzücü olan, aklını bunları anlayacak seviyede kullanamadığı için Arapça dilinde yayılan işgalci düşmanın uydurduğu yalanları din veya tarih zannederek Atatürk’e, hatta Türklüğe düşmanlık ve hakaret edenlere itibar eden Türk(!) çocukları var…
*
Yani demem o ki; küçük olmalarına rağmen büyük anlamlar taşıyan sözcükler üzerinde yeterince düşünmeyenler kolayca aldatılıyorlar! Sonra, düşünmeden konuşanların çıkardığı kavgaların tozu dumanı arasında rasyonel aklı da kaybediyorlar! İşin kötüsü rasyonel aklı kaybedenler nassı bile doğru anlayamıyorlar!
*
Bence samimi bir Müslüman haklı çıkmak için konuşmak yerine, hakikati ortaya çıkarmak için konuşmayı öğrenmelidir… Bunu da ancak sözcüklerin anlamlarını doğru anlayarak başarabilir. Ümmet ile milleti birbirine karıştıranlar başaramazlar.
*
Milliyetçilik, milletine yararlı olma arzu ve bilinci vererek kişiyi birey olarak geliştiren, sorumluluk sahibi yapan, daha bilgili ve çalışkan olmaya iten bir duygu olarak, toplamda milleti geliştiren bir enerji gibidir. Kıvılcım gibi bir duygudur milliyetçilik, son derece insanîdir… Kontrolden çıkan kıvılcım, yangın çıkarır ırkçılık olur.
*
Irkçılık ise kişinin milletine yararlı olmak için çalışmak yerine, milleti ile övünme, böbürlenme, kibirlenmesidir. Milletinin güçlenmesi için, milletini geliştirmek için çalışma bilinci vermediğinden, milletini yükseltmek için çalışmak yerine diğer milletleri alçaltıcı ahlaksız ve akılsız iddiaların peşine düşüren ilkel ve vahşi bir dürtüdür ırkçılık. Son derece hayvanîdir.
*
Sorum şudur, “İslam’a göre Türküm demek günah, diyeceksin Müslümanım elhamdülillah” diye diye Türk çocuklarını milliyetçilikten soğuturken, Türk milliyetçiliğini ayaklar altında alırken, Arap ırkçılığını açık veya gizli överek, Türkleri Arabın ve işbirlikçisi milletlerin ırkçı emellerine hizmetçi etmeye çalışanlara kanmaktan nasıl kurtulabiliriz sizce? Bu siyaseti İslam dininin gereğiymiş gibi gösterenlerin oyununu nasıl bozabiliriz milletçe?
*
Bu siyasetin bir de ayrılıkçı, ırkçı Kürtlere hizmet eden boyutu var. Sonraki bir yazımızda buna da değineceğiz.
*
Milliyetçilikten korkuyla kaçarken, cibilliyetsizlik çukuruna düşerek başka milletlerin ırkçı emellerine hizmetçi olanlara, milliyetçilikten korkmak, kaçmak yerine ırkçılık ile milliyetçilik arasındaki farkı anlamak gerektiğini nasıl anlatabiliriz? Örneğin, şöyle bir ipucu vereyim; particilik yapmak, cemaatçilik, tarikatçılık, akrabacılık, hemşericilik yapmak, işi ehline vermek yerine adam kayırmak gibi adaletsiz ve liyakatsiz davranışların hepsi ırkçılığın şubeleri değil midir? Asıl günah olan bu ilkel yanlışta ısrar etmek değil midir?
*
Sözün özü, günah olan milliyetçilik değil ne şekilde olursa olsun ırkçılıktır, adaletsiz ve liyakatsiz siyaset yürütmektir! Şekil, görüntü ve söylentiye kanmak yerine işin aslını arayanlar ile dinin manasını anlayanlara Selam ve dua ile.
