Sevimli bir buzağı olarak doğdu. Doğa ile iç içe, otun bol, suyun temiz olduğu bölgelerde özgürce büyüdü, atak ve hızlı bir dana idi. Cesareti ile herkesin saygısını kazandı, itibar sahibi bir öküz oldu… Evlendi… Yetişkin öküzler arasında yerini almıştı artık. Sürüde sözü geçen öküzler arasına alındı.

*

Zamanla, şanı da yürüdü gitti ve cesareti sayesinde kazandığı itibar sürüsünün sınırlarını aştı. Öyle ki çevrede gezen avcı hayvanlardan kurt ile aslan ile kaplan ile bile muhabbet eder oldu. Böyle bir başarı her öküze nasip olmazdı.

*

Gün geldi kurtların, aslanların arasına hiç korkmadan girdi. Onlarla sohbet ediyor, birlikte zaman geçiriyor ama saldırıya uğramıyordu çünkü atak idi, güçlü idi, itibarlı idi.

*

Kendisine güveninin zirvede olduğu günlerden bir gün, aslan ve kurt ile sohbet ederken buldu kendini. Şöyle bir gururlandı. Havadan sudan, etten ottan konuştular. Zaman su gibi aktı. Hava kararmaya başlamıştı, aslan ayağa kalktı ve;

- “Hadi bana müsaade, sohbet güzel ama geç oldu evime gideyim artık” dedi. Bizim itibarlı, cesur öküz;

- “Ne güzel konuşuyorduk, niye acele ettin Aslan bey? Otur hele biraz daha” diye atıldı. Aslan;

- “Yok, yok!’ Eve geç kalmamalıyım, hanım merak eder sonra” diye cevapladı. Bizim öküz, coşkulu bir sesle;

- “Sana hiç yakıştıramadım! Sen ki aslansın evdeki hanımdan mı korkuyorsun?” diye sordu. Aslan, öküzü yukarıdan aşağı süzdü ve şöyle cevap verdi;

- “Tabi ki korkarım Öküz bey, zira evde beni bekleyen de bir aslan. Seni bekleyen gibi bir inek değil” dedi ve gitti… Bu arada kurt da ayağa kalkmıştı;

- “Aslan doğru söylüyor, evde beni bekleyen de bir inek değil, bir kurt” dedi ve o da yürüdü, gitti.

*

Bizim cesur ve itibarlı öküz öylece kala kalmıştı, ne diyeceğini bilemedi önce...

*

Sonra, düşünmeyi pek sevmediği için üzerinde durmadı!... Kaslarının gücü, ataklığı ve cesareti ile övüne övüne, bir fıkra gibi anlattı bu anısını… Dinleyenler de güce ve cesarete odaklandığı için kıssadan hisse çıkaran olmadı…

*

İhracat mesleğimiz gereği gidip, görme fırsatı bulduğumuz 49 ülkedeki gözlemlerimi bu gülmeli fıkra eşliğinde şöyle ifade ediyorum;

-Erkek, kadınına verdiği değer kadar adam oluyor.

-Milletler, kızlarına verdiği değer kadar medenileşiyor ve gelişiyor…

*

Koklaşa koklaşa anlaşan hayvanlar aleminde, kokladığı dişinin yetişkin olmadığını anlayan öküzler, dokunmadan dönüp gidiyor…

*

Hayvan kadar insan olmayan tipler ise İslam dinine kara çalanlar ile birlikte, ahlaksızlığa, din düşmanlığına ortam hazırılıyor.

*

Selam işin aslını, dinin manasını arayanlar ile Arap gelenekeleri ile İslam dini arasındaki farkı anlamaya çalışanlar üzerine olsun…