Hayat kısa, bir nefes kadar, bir rüzgarın fısıltısı kadar. Göz açıp kapayıncaya kadar tükeniveren bir an gibi. Bu kırpık an'da ne kadar çok şey sığdırmaya çalışırız. Hırslar, hayaller, pişmanlıklar, sevinçler, hüzünler... Hepsi birbiri ardına gelir geçer.

Bazen durup düşünürüz, "Yeter mi bu kadar?" diye. Bu kadar koşuşturma, bu kadar telaş ne için? Gerçekten önemli olan nedir?

Belki de önemli olan, her an'ın tadını çıkarmayı öğrenmektir. Küçük şeylerde mutluluk bulmak, sevdiklerimizle vakit geçirmek, güzellikleri fark etmek. Belki de önemli olan, kalbimizi sevgiyle doldurmak ve her şeye rağmen umutlu kalmaktır.

Hayat kısa, evet. Ama bu kadar kısa olması onu değerli kılıyor. Her an'ın kıymetini bilmeliyiz. Her an'ı dolu dolu yaşamalıyız.

Bir şairin dediği gibi:

"Hayat bir rüyadır, uyanmadan yaşa.

Her an bir ömürdür, doya doya yaşa."

Unutmayalım, hayat bir nehir gibidir, akar gider. Biz de bu nehrin üzerinde bir yaprağız. Bir gün, belki de çok yakın bir zamanda, bu nehirden ayrılacağız. Ama o zamana kadar, her an'ın kıymetini bilmeliyiz. Her an'ı dolu dolu yaşamalıyız.