Camide dinlediğim hutbeler çoğu zaman beni derinden etkiliyor, zihnime kazınan bir uyarı niteliğinde oluyor. Bu hutbede öyleydi.

Hutbede, günümüzde sıkça karşılaştığımız, dini istismar eden, insanların umutlarını sömüren kişi ve olaylara dikkat çekildi. Özellikle sihir, büyü, fal gibi batıl inançların İslam'da yeri olmadığı vurgulandı.

Hutbeyi dinlerken, ne kadar çok insanın bu türden yanlış yollara başvurduğunu düşündüm. Çaresizlik, merak, ya da dünyevi hırslar insanları bu türden arayışlara itebiliyor. Ancak unutmamalıyız ki, gaybın bilgisi yalnızca Allah'a aittir. Geleceği okumak, kaderi değiştirmek gibi iddialar, dinimizin temel inançlarına aykırıdır.

Hutbede dikkat çekilen bir diğer nokta ise, "hoca" kavramının istismarıydı. Sihirbazları, falcıları, üfürükçüleri hoca olarak adlandırmanın yanlış olduğu vurgulandı. Gerçek hocalar, dinimizi doğru bir şekilde öğrenen ve yaşayan, insanlara yol gösteren kişilerdir. Bu türden istismarlara karşı uyanık olmalı, dinimizi doğru kaynaklardan öğrenmeliyiz.

Hutbeden sonra, kendi hayatıma da bir göz attım. Acaba ben de farkında olmadan bu türden batıl inançlara kayıyor muyum? Ya da çevremde bu türden yanlışlara düşenler var mı? Bu soruların cevabını dürüstçe vermek, hepimiz için önemli.

Unutmayalım ki, dinimiz bize doğru yolu göstermiştir. Kur'an-ı Kerim ve Peygamber Efendimiz'in (s.a.s) sünneti, hayatımızın her alanında bize rehberlik edecek niteliktedir. Şifa, başarı, rızık gibi konularda Allah'a tevekkül etmeli, çalışıp çabaladıktan sonra sonucunu O'ndan beklemeliyiz.

Son olarak, hutbede yer alan bir ayet-i kerimeyi hatırlatmak isterim:

"...Kim Allah'a dayanıp güvenirse Allah ona yeter..." (Talak, 3). Bu ayet, aslında tüm sıkıntılarımızın, tüm arayışlarımızın cevabını içinde barındırıyor. Allah'a tevekkül etmek, O'na sığınmak, en büyük güvencemizdir.

Umarım bu köşe yazısı, hutbedeki önemli mesajları hatırlamamıza ve üzerinde düşünmemize vesile olur.