Gelir Vergisi Kanunu’nun 47’nci maddesinde

Basit Usule Tabi Olmanın Genel Şartları;

• Kişinin işinde kendinin çalışması ve işinin başında bulunma şartı aranır. Askerlik veya hastalık gibi zorunlu iş başında bulunmama nedenleri bu şartı bozmamaktadır.
• İşyeri mülkiyetinin iş sahibine ait olması durumunda emsal kira bedeli, kiralanmış olması durumunda ise yıllık kira bedelinin 2023 yılı için bu tutar büyükşehir belediye sınırları içinde 35.000 TL’ye, büyükşehir olmayan yerlerde ise 22.000 TL olarak belirlendi.

Gerçek usulde gelir vergisine tabi olunmama şartı aranır.

Yazılı şartları topluca taşıyan ve arka arkaya son iki yıl alış, satış ve/veya hâsılat tutarlarının her biri aynı Kanunun 48 inci maddesinde;

• Alış-satış işi yapanlar için satın aldıkları malların 2023 yılı için yıllık alım tutarı 440.000 TL veya yıllık satış tutarı 720.000 TL’yi aşmaması gerekir şeklinde güncellenmiştir.
• Hizmet sektörü için ise yıllık elde ettikleri gayri safi iş hasılatının. 2023 yılı itibariyle bu şart 220.000 TL’yi aşmaması aranır.
• Her iki faaliyetin bir arada yapılması halinde ise bir yıl için satış tutarı ve gayri safi iş hasılatının toplamı 2023 yılı itibariyle bu rakam 440.000 TL olarak belirlenmiştir.

Yazılı hadlerden düşük olan gerçek usule tabi mükellefler, bu şartın gerçekleşmesini izleyen yılın ocak ayının başından otuz birinci günü akşamına kadar yazılı olarak bağlı bulundukları vergi dairesine başvurmaları halinde basit usulde vergilendirmeye geçebileceklerdir. Söz konusu mükelleflerin, anılan Kanunun 51 inci maddesinde;

Aşağıda yazılı olanlar, basit usulden faydalanamazlar:

1. Kollektif şirket ortakları ile, komandit şirketlerin komandite ortakları;

2. İkrazat işleriyle uğraşanlar;

3. Sarraflar ile kıymetli maden ve mücevherat alım satımı ile uğraşanlar;

4. Bu Kanunun 94’üncü maddesinin birinci fıkrasında sayılan kişi ve kurumlara karşı inşaat ve onarma işini taahhüt edenler ile bu mükelleflere karşı derece derece taahhütte bulunanlar;

5. Sigorta prodüktörleri;

6. Her türlü ilan ve reklam işleriyle uğraşanlar veya bu işlere tavassut edenler;

7. Gayrimenkul ve gemi alım satımı ile uğraşanlar;

8. Tavassut (Aracılık) işi yapanlar (dayı başılar hariç);

9. Maden işletmeleri, taş ve kireç ocakları, kum ve çakıl istihsal yerleri, tuğla ve kiremit harmanları işletenler;

10.Şehirlerarası yük ve yolcu taşımacılığı yapanlar ile treyler, çekici ve benzerlerinin sahip veya işleticileri (3505 sayılı Kanunun 11'inci maddesiyle eklenen hüküm) (Yapısı itibariyle sürücüsünden başka on dört ve daha aşağı oturma yeri olan ve insan taşımaya mahsus motorlu kara taşıtları ile yolcu taşıyanlar hariç);

11. Cumhurbaşkanınca kararlaştırılan iş grupları, sektörler, il ve ilçeler, büyükşehir belediyeleri dahil olmak üzere il ve ilçelerin belediye sınırları (mücavir alanlar dahil), belediyelerin nüfusları, yöreler itibariyle veya sabit bir işyerinde faaliyette bulunulup bulunulmadığına göre gerçek usulde vergilendirilmesi gerekli görülenler.

Belirtilen faaliyetlerde bulunmaması ve diğer şartları da topluca taşımaları gerekmektedir. Gerçek usule tabi mükellefler ile basit usule tabi olmanın şartlarını kaybeden mükelleflerin; kendi istekleriyle işlerini terk etmeleri ya da eş ve/veya çocuklarına devretmeleri hallerinde terk veya devir tarihini takip eden yılın başından itibaren iki yıl geçmedikçe basit usule dönmeleri mümkün değildir.