Evren… Ne kadar büyük ve mucizelerle dolu öyle değil mi?
Milyonlarca galaksi, yıldız ve dahası. Hayran olmamak elde değil.
Tıpkı insan gibi. İnsan da tıpkı evren gibi milyonlarca nöron ve hücreden oluşur. Bilim insanlarının yaptığı araştırmaya göre ise insan beyni ile evren arasında ciddi bir benzerlik bulunduğu yönünde.
10 üzeri 10 üzeri 10 üzeri 122 megaparsek büyüklüğündeki evrenin mikro boyutu da aslında biz olabilir miyiz? Değerimizi matematiksel ve fiziki yollarla hesapladığımızda inanılmaz bir sonuç aldık. Peki ya cidden değerli miyiz? İnsanların günümüzdeki en büyük sorunlarından birisi kendisini beğenmemesi. Kendini dış görünüş olarak beğenmeyen insanlar ise kendini sevemiyor.
Bunun ucunda yatan şey yıllar yılı dayatılan güzellik algıları.
Misal: Şu son zamanların popüler kültüründen biri olan Barbie, kız çocukları üzerinden verdiği güzellik algısı,günümüzde kendini beğenmeyen gençlerin temelini oluşturuyor.
Yine müzik ve sanat camiasında bulunan insanlara baktığımızda; güzel ve yakışıklı bir bireyse sevilir ve desteklenir. Eğer ki güzellik standartlarına uymayan bir birey ise rağbet görmez.
Bu durumun gençler üzerinde oluşturduğu algı ise; güzel ve yakışıklı olursam beğenilir ve sevilirim.
Güzellik standartlarına uymuyorsam vay hâlime! Ve sonuç: Kendinden, henüz kim olduğuna aldırış etmeden nefret eden gençler…
Kendisinin yapabileceklerinin boyutunu hiç düşünmeden kendisini kısıtlayan insanlar. Halbuki bir insanı severken güzellik midir onu öncelikli kılan? Kalbi, karakteri… Bunların hiçbir değeri olmadığını sanmam.
Keza öyle olsaydı dünya üzerinde sevilen insan kalmayabilirdi. Çünkü güzellik standartları her gün değişiyor.
Bununla birlikte baktığımızda sevdiğimiz her insan gerçekten standartlara uyuyor mu?
Hayır. Peki seviyor muyuz?
Evet.
O vakit kendimize midir bu acımasızlığımız?
Kendimizi de sadece dış görünüşümüz olarak ele almayıp bizi biz olduğumuz için sevsek?
Zor olacak ama denemekten zarar gelmez.
Kendinizin de mucizeler ve farklı güzellikler barındıran mikro bir evren olduğunu unutmayın.
