1949 yılında Seydişehir’in Akçalar Köyü’nde doğdu. İlkokulu kendi köyünde bitirdi. 6 yıl okuduğu İvriz İlk öğretmen Okulu’nu derece ile bitirdikten sonra ödül olarak kendi köyüne atandı. İlk şiiri 1967 yılında Hürriyet gazetesinin hafta sonu ekinde Ümit Yaşar Oğuzcan’ın yönettiği “Hafta Sonu Şairleri” öşesinde yayınlandı.
1969 Yeni Konya Şiir Yarışmasında 1. oldu. Afyon-Sultandağı Üçkuyu İlkokulu öğretmeniyken Şair Yahya Akengin’le tanıştıktan sonra, Akengin “FEHİM” mahlasını verdi. Hisar, Emre, Çağrı, Filiz, Ilgaz, Eflatun vb. Dergilerde ve çeşitli gazetelerde şiirleri; Ümit Yaşar Oğuzcan’ın Hafta Sonu Gazetesindeki şiir köşesinde biyoğrafisi yayınlandı.
Şiire uzun bir süre ara verdi. 1977 yılında İzmir-Buca Eğitim Enstitüsü Resim-İş bölümünden mezun oldu. Hüyük Lisesi Resim Öğretmeni iken Beyşehir Kaymakamlığı’nın Atatürk ün 100. doğum yılı anısına düzenlediği Yaşayan Gazilerin Anılarını Derleme Yarışmasında 2. Ve 3. Olarak ödül kazandı.
Konya da Ahmet – Perihan Demirok İlköğretim Okulu, Meram Kız Ortaokulunda çalıştı. 1999 yılında Mareşal Mustafa Kemal İlköğretim Okulundan emekli oldu. Konya Selçukya Kültür Sanat Derneği sayesinde 2017 yılında tekrar şiire döndü. Şiir anlayışını: “Şiir de imaj (buluş) olmalı. Bizden öncekileri tekrarlamamalı... Şiirin vermek istediği bir duygu olmalı. Heceyle de yazılmalı serbestle de” şeklinde belirtiyor şairimiz
Dilerseniz şairimizin şiirlerinden örneklerle onu daha yakından tanımaya çalışalım.
***
KARACAOĞLAN
Fethedersin gönülleri
Kimbilir kaç yıldan beri?
Gül istenen o zemheri
Ayındanız Karacaoğlan
Zamana şavkın vurdukça
Deli çaylar kudurdukça
Cihanda sevgi durdukça
Huyundanız Karacaoğlan
Gah ihtiyar gah çocuğuz
Bir gün varız bir gün yoğuz
Biz de senin gibi., oğuz
Boyundanız Karacaoğlan
Bekleriz, uzar vuslatın
Sen gülüsün kainatın
Türk denilen soylu atın
Tayındanız Karacaoğlan
Şiir olmuş her bir günün
Memleketi sarmış ünün
Kırk gün kırk gece düğün
Toyundanız Karacaoğlan
Nura belenmiş bedenin
Ne gelen var ne gidenin
Sen denizsin , biz de senin
Kıyındanız Karacaoğlan
Karaca der kimdi pirin ?
Sen üstadısın şiirin
Menzile erişen tirin
Yayındanız Karacaoğlan
HASAN KARACA
***
ÖZLEDİM
Sen gelmişsin canözüm
Kokun; caddemde sokağımda.
Şimdi senin kokun var,
Leylakta, sümbülde, erguvanda !
Sen gelmişsin canözüm
Caddeme, sokağıma.
Oysa ben yoktum...
Özlemin; benliğimde, ruhumda!
Sen, sen gelmişsin canözüm
Sana hasret bak; iki gözüm.
Söyleyecek öyle çok ki sözüm...
Alev alev; yanmakta bir közüm!
Sen gelmişsin canözüm
Kokun var, yollarda, kaldırımda.
Kokun; ekmek fırınında...
Oysa ben, ben canözüm;
Tutsağım yalnızlığa!
Sen gelmişsin canözüm
Oysa ki ben yoktum.
Bir öğle vakti...
Meğer ben;
Yaşadım cehennemi!
