27 Nisan 1973 tarihinde Konya’nın Çumra ilçesinin İnli köyünde dünyaya gelen şair, ilk ve orta öğrenimini Çumra da tamamladı. Yükseköğrenimini ise Anadolu Üniversitesi Ev idaresi bölümünde yaptı.
Çumra Milli Eğitim müdürlüğü, Halk Eğitim Merkezinde 1990 yılında usta öğretii olarak memuriyete atlan Mısral 1992 de Çumra kaymakamlığı bünyesinde hizmete başlamış ve 1998 yılına kadar bu görevi sürmüştür.
1998 yılında ise evlilik sebebi ile Almanya’ya taşınarak orada da Türk kadınlarının kurduğu Amberger Frauen Und Kültürevi (Ambergli Kadınlar Kültür Derneği) çalışmalarını sürdürmüştür. Aynı zamanda halk oyunu öğretmenliği de yapmıştır.
Eşi Aydın Mısral’ı elim bir kazada kaybeden şair; 2007-2011 yılları arasında bir firmada kasiyerlik yapmış çocuklarının eğitimi sebebi ile 2011 yılında Türkiye’ye dönmüştür.
Burada da Yörük Türkmen derneklerinde ve bazı STK larda görev aldı ve bir süre Kon TV de Yeni Sözler adlı programı sundu. Sonraki yıllarda ise bazı internet sitelerinde editörlük yaptı.
Ufuk ve Utku isimli iki evladı olan ve Konya’da yaşayan şair; halen Selçukya Kültür Sanat Derneği yönetim ve icra kurulunda aktif görevleri ile kültür dünyasına katkılarda bulunmaktadır.
İçten, cana yakın, samimi ve sevecen bir kişiliğe sahip olan Mısral; canlı olan her şeye sevgiyle yaklaşır. Doğa aşığı ve tam bir hayvan dostudur şairimiz. Onu tanımlamaya kelimeler yetersiz kalır. İnsana değer veren kişiliğinden de asla taviz vermez. Onunla dost olanlarla sıkı bir bağ oluşturur ve bu bağ da kolay kolay çözülmez. İnce ve narin; kırılgan yapısı adeta baharda açan bir gelincik çiçeğini andırır. Kırılırsa, incinirse, yalnızca boyun büker ve sessiz kalarak kimseyi incitmek istemez.
Şimdi dilerseniz şairimizi daha yakından tanımak için onun bazı şiirlerinden örnekler verelim.
NEYDİ ZAMAN?
Neydi zaman?
Dün gidene ağlama
Bugüne yanmak
Yarına kaygılanmak mıydı?
Neydi zaman?
Bitenlere vah
Kalanlara ah
Geleceklere dur demek miydi?
Neydi zaman?
Dün yaşandı.
Bugün yaşıyorum
“Yarına Allah Kerim” diyebilmek miydi?
Neydi zaman?
Dün olması gereken
Bugün beklenen
Yarına ümit beslenen miydi?
Zaman ancak
Bu kadarken
Zamana bırak
Zaman elbet yolunu bulacaktır!...
ELİFE MISRAL
***
HADİ
Kaybedilmiş sevgililer
Gitmiş sevgililer
Boşa geçen yıllar.
Tam kazanacakken kaybedenler,
Bugünü ve dünü ile yüzleşen,
Kapandı andığı yarasının
Kabuğunu koparanlar.
Ümidini tüketmiş
Sanki bir daha,
Mutluluk gelmeyecek zannedenler
Yolunu bulmakta zorlanan
Gecesinin içinde kaybolanlar...
Hayalimde hayat bulan
Sevdiklerime ait ruhlar!
Beni, hüzünlere taşıdı.
Ve artık ,
Serçelerin sabaha yakışan ötüşleri arasında
“Haydi kalkın,
Hava ışıdı !”
ELİFE MISRAL
***
ZAMAN
Beni benden alan zaman
Gençliğimi çalan zaman.
Daha ben hiç yaşamadım
Geçip gitme; dur bir zaman!
Hayat pembe bir düş idi
Düşlediğim gülüş idi.
Daha ben hiç gülemedim
Akıp gitme; dur bir zaman!
Derdi benden alan zaman
Neşemi hep çalan zaman
Doya doya yaşamadım
Kaçıp gitme; dur bir zaman!
GÜFTE: NESRİN ERKAN SABUNC U
BESTE: HASİP CELİL KOLAS
YORUM VE ARANJE: VOLKAN SAĞLAM
