Hazreti Mevlana'nın 749. Vuslat Yıldönümü Anma Törenleri (Şeb-i Arus) başladı.

Her yıl olduğu gibi bu yılda şehir güzel bir maneviyat içerisine girdi.

Şeb-i Arus töreni nedir?

Mevlana’nın ölüm günü (veya vuslat günü) olan 17 Aralık tarihinde, Mevlana’yı anma amacıyla her yıl yapılan törenin adıdır.

Hz. Mevlânâ, ölümü; ten kafesine mahkûm edilmiş, Allah'a ait özellikler taşıyan, bir nefha-i ilâhî olan ruhun tekrar aslına dönmesi', 'dünyadan ukbâya göç', 'âşık ile mâşuğun kavuşması', 'ikinci doğum' olarak nitelemiştir.

Bizde her yıl bu günü en güzel şekilde temalarla anıyoruz.

Bu senenin teması “Dostluk” olarak belirlendi.

Peki Mevlana’nın dilinden belirlenen 'dost' nedir?

Bunu en iyi anlatan Divan-ı Kebir’den, Mesnevi’den ve Fih-i Mafih’ten alıntıları aşağıda paylaşıyorum.

Divan-ı Kebir’den;

Dost ol, Dostu gör.

Dostu anmaktan daha tatlı ne iş vardır? Hadi gel, böyle işsiz-güçsüz durma, sende dostu an.

Dostu canın Rabbi olan kişi, canın gitmesinden korkar mı hiç?

Hatasız dost arayan, dostsuz kalır.

Erlik sanatını Hakk’dan öğrendik; aşk pehlivanıyız, Ahmed’in dostuyuz biz.

Seni dosttan uzaklaştıran her şey kötüdür; onsuz neye yüz tutsan iyi bile olsa fenadır.

Mesnevi’den;

Dostun, dostlarla birliği hoştur.

İyi işli dosta uzat elini, sarıl ona.

Seni dostundan ayıran sözü dinleme. O sözde ziyan vardır, ziyan!

Git, sana dost olan birisini ara.

Dost şüphe yok ki dostun hayrını diler.

Ne mutlu o kişiye ki bedenini, feda edilmeye değer bir dosta feda etmiştir.

Sen dost ol da sayısız dost gör.

Gönlün varsa yürü, bir gönül sahibi dost ara.

Gönül, dostun cemali ile aydınlanır.

Fih-i Mafih’ten;

Dostla buluşmak, sayrıya (hastalığa, derde) şifadır.

Her şeyi aramadıkça bulamazsın; ancak bu dostu bulmadıkça arayamazsın.