Gönlümdeki kıştan mıdır neden bu yıl bir türlü yaz gelemedi memleketime.

Benim yüreğimde esen yeller, kopan fırtınalar, savrulan gazeller, hoyrat hoyrat duruşum kim bilir gelmeyen yaz mevsimi gibi benim yüreğime de doğmayan güneştendir.

Ben ister miydim yüreğimde hep sonbahar olsun, ben ister miydim dağlarım hep kar, boran olsun, ben ister miydim her taraf buzullarla dolsun?

Yok yok istemezdim tabi ki de.

İsterdim ki her yer sıcacık olsun, bahar ayı olsun, çiçekler açsın, kelebekler uçsun, yaz mevsimini doya doya yaşasın ömrümün en güzel demleri.

Gönül denen bahçemde kara güller değil de mor güller olsun, zambaklar, leylaklar dolsun, hercailer açsan, laleler gülümsesin, papatyalar dans etsin...

Çok mu zor be usta! Çok mu şey istiyorum bu hayattan?

Neden bir türlü, neden gönlüme yaz gelmiyor?

Hadi gönlüme gelmiyor da memleketime de gelmiyor.

Güneşin bana küs olduğuna inanmıştım. Tamam dedim, dargın bana.

Peki güneş, sen memleketime neden küstün?

Güneş bir türlü cevap vermiyor.

Ne olur sen cevap ver be usta! Cevap ver…

ÖMRÜM GÜLLENDİ

Seni sevdim seveli içim bir hoş

Dallarım yeşerdi, bahçem güllendi

Öyle uzak durma sen de bana koş

Kalbim neşe buldu, kalem dillendi

Yazık etme ne olur bizim sevdaya

Ben sana aşığım, uyudum modaya Hayalinle girdim eve, odaya

Dünyam güneş açtı, gönlüm şenlendi.

Oturdum da sana şiirler yazdım

İçimin ta içine adını kazdım

Nağme nağme dile gelen bir kızdım

Sözler nota buldu, sazım tellendi

Aşk sarhoşu oldum gel bak Halime

Uzat ellerini benim elime

Zalimlik etme vurma bam telime

Geceye ay doğdu kız büyülendi

Kışım bahar oldu, yazım güllendi.