Ey geçmişim ey hüzünlerim, ey çektiğim çileler, sana diyorum sana ey efkarım elveda;

Veda ediyorum hepinize veda...

Gidiyor muyum asla gitmekte nedir?

Doğuyorum küllerimden yeniden, doğuyorum benliğimden, doğuyorum hayata tekrar..

Her şeyi gömdüm, acıları mahsene kapattım, efkarımı kör kuyuya attım, çileleri sildim..

Hüzünleri ise sorma azizim!!!

Hüzünler en güçlü rehberim oldu. Ara ara hüzne dalarım ama sebebi boşa heba ettiğim gözyaşlarıma, boşa geçen ömrüme, geç kaldığım aşkıma, elimden kayıp giden gençlik yıllarıma olur sadece..

Dedim ya hüznüm rehberimdir.

Sevgiye aç kişilere hüzünlenir, keşkeler de çırpınanlara bu böyle olmamalıydı diyenlere, zamana yetişmeye çalışanlara, benlik denizinde yüzeylere, kıranlara, dökenlere, kadir kıymet bilmeyenlere hüzünlenirim sadece.!!

Gerisi teferruattır benim için.

Veda ettim boş cümlelerime, veda ettim sorgulamaya, veda ettim keşkelere, veda ettim geçmişte ki her şeye..

Ve şimdi diyorum ki;

Hoş geldin aşk, hoş geldin sevgi, hoş geldin bağışlamak, hoş geldin affetmek, ho şgeldin hoşgörü..

Hoş geldiniz sefalar getirdiniz hepiniz;

İyi ki geldiniz hayatıma güneş gibi doğdunuz, mutluluk neşe getirdiniz hepiniz..

Aşkı verdiniz, sevmeyi öğrettiniz iyisiyle kötüsüyle.

O zaman geçmişe veda geleceğe merhaba...