Güzel bir yaz tatili sona erdi ve çocuklar okula başladı. Farkındalık dolu, eğitim dolu, etkinlik dolu, içinde bolca sıkılmaların da yer aldığı bir tatil süreci göz açıp kapatıncaya kadar bitti.

Çok heyecanlı bir okul hazırlık sürecini tamamladık ve çocuklar okullarına bismillah dedi. Peki sadece okula hazırlık sürecinde heyecanlı olarak bizi yöneten şey sadece okul ihtiyaçları mı oldu, yoksa aile olarak okulun tanımı, arkadaşlık ilişkileri, paylaşımın kıymeti mi?

Okul için ihtiyaç olan şeylerin sadece maddi ihtiyaçlar olmadığını fark ettiğimiz bir yazı yazmak istedim. Öğrenci ve aileler ile çok yoğun çalışan bir danışman olarak, okul sürecinin başlamasında tek ihtiyaçlarının maddi olmadığını, aslında en çok ihtiyaç duyduğu şeyin destekleri ve kaliteli bir paylaşım olduğunu unutmamak gerekir. Okullar ile ev sistem ve düzenin aile bireyleri ile herkesin fikrini alarak yeniden şekillendirilmesi, aile bireylerinin okul sürecinde duygusal olarak ihtiyaç duydukları şeylerin neler olduğu konuşulmalı.

Bunları daha önce konuşmamız olabiliriz, heyecanımızdan unutulmuş olabilir, önemli olan konuşabilmektir belki de bugün bunun için güzel bir gün olabilir ne dersiniz?

Çocuğumuza bugün okulun ilk günü ve sormamız gereken ilk soru “ bugün seni heyecanla bekledim ve çok özledim , merakla bekliyorum gününün nasıl geçtiğini dinlemeyi” şeklinde olmalı.

Kaygılarınız ve korkularınızı kontrol edip, çocuklarınıza ayıracağınız güzel zamanlar olmalı okulların açılması ile birlikte. Sadece sorun var mı? Her şey yolunda mı? Kavga ettin mi? Ödevin var mı? Soruları ve sorunlarından uzak kalarak kaygımızı kontrol ederek hareket etmeliyiz. Artık okul dönemi ile birlikte geçirebileceğimiz zaman dilimleri kısıtlanmışken o süreyi iyi değerlendirmenizi tavsiye ederim.

Yaklaşımlarınız “ seni akşama kadar çok özledim” deyip sımsıkı sarılmanız, gününü size, en şeffaf haliyle anlatmasını ve bağlarınızın güçlenmesini fazlasıyla destekleyecektir.

Peki akşamları nasıl kaliteli geçirebiliriz? Sınav senesi? Ödevleri var? Yoğun çalışıyoruz ? dediğinizi duyar gibiyim. Her zaman sürekli bir arada olmanın sağlıklı olmadığını, akşamları aile vakitleri kadar bireysel vakitlerin de olması gerektiğini vurgularım. Sizde soflarımızı, çay, kahve saatlerimizi, dinlenme zamanlarımızın bir kısmını çocuklarınızla sohbet ve sımsıkı sarılma ile geçirebilirsiniz. Buna inanın ki bu her iki tarafa da çok iyi gelecektir.

sevgilerimle