من عرف نفسه فقد عرف ربه

Men arefe nefsehu feked arefe rabbehu.

Kendi nefsini bilen ve tanıyan yüce Allah’ı da bilmiş ve tanımış demektir.

Bu aynaya bakma seni aldatır,

Bu aynada habbe kubbe görünür,

Gerçekleri saklar sonra abartır,

Bu ayna parlatır sonra söndürür.

Mü’min mü’min için mücellâ mirât,

Samimi mü’minde iyilik kat kat,

Dostun mü’min olsun o sana kanat,

Mümin dara düşse dostu çıkarır.

Mümin kişi Tavus gibi olmalı,

Rengarenk tüylere aldanmamalı,

Siyah ayaklardan akıl

almalı,

Boş şeylere gönül veren usanır.

Bir mü’mine kibir gurur yakışmaz,

Mü’min olanbbaşkasını aldatmaz,

Mayası su ve topraktır

unutmaz,

Bir konuşsa iki defa düşünür.

Kibrin bir tarifi Hak’kı reddetmek,

Diğer biri insanları hor görmek,

İkisi de haram, kendini bilmek,

En iyisi, bilmeyenler üzülür.

Bütün kibir gurur ve de dahası,

Sebebi kaynağı o dev aynası,

Kendini bilmektir bunun çaresi,

Kendini bilenler Rabbini bilir.

Kendini bilmeyen Rabbini bilmez,

Ucbundan kibrinden acısı dinmez,

Tevazu gösterip gerçeği görmez,

Böylesinden bilmem neler umulur.

Kibrinden dağları aşamayanlar!

Yürürken çalımlı adım atanlar,

Kibirle bir yere varamayanlar,

Bilin ki ahrette her şey sorulur.

Kim zerre miktarı hayır işlerse,

Karşılığı bulur, şer de isterse,

O halde kim neyi nasıl dilerse,

Yapsın, nasıl olsa mîzan kurulur.

Allah’ım! Bizleri ve bütün mümin kardeşlerimizi, Kendini aciz sonradan yaratılmış güçsüz fani zevâlî bilen, Yüce Allahı da her şeye kadir, ezeli ve ebedî,güç ve kuvvet sahibi, Baki, Ğanîyyi mutlak bilen Yüce Allah için mütevazi olan kullarından eyle.

Amin.