Çocukluğumdaki Bayramlar

Keşke hiç büyümeseydim keşke hep çocuk kalsaydım. Küçücük şeylerle mutlu olsaydım.
Yine bayram geliyor diye ellerime kınalar yaksaydım, sevinçle arzu ile binbir eşi benzeri olmayan heyecan ile karşılasaydım bayramı...
Ah ahh nerede o eski bayramlar..!

Bayramlarmı eskide kaldı yoksa bayram aynı bayram da biz büyüdüğümüz için çocukluğumuz mu eskide kaldı.
Şöyle bir düşünüyorumda sanırım çocukluğumuz eskide kaldı.
Çünkü artık herşeyi biliyoruz, görüyoruz ve yaşıyoruz bir heves bir sevinç hiç bir haz kalmadı bizlerde.

Ama çocukken öylemiydik herşeyi merak eder dört gözle beklerdik;
Hayaller kurardık..
Ya düşünsenize el öpmenin hayali olurmu? Biz onların hayalini bile kurardık.
Önce babamı sonra annemi diye sıralardık..
Arkadaşlarla konumuz bu olurdu...
Bazen aklıma geliyorda tebessüm ediyorum...

Arkasından içim buruklaşıyor canım acıyor burnumun direği sızlıyor hatta..
O eskiye dönebilsem yine çiçekli fistana sevinip, bak annemler beyaz kilotluçorap bile aldı diye hava atabilsem..
Ayakkabılarım en kıyağından olsa, ben uyanınca bayram olsa kınalarımı yıkasam en başta...
O kına kokan ellerimle bayram sofrasında su böreğinin tadına varsam.
Tulumdan çıkma peynir, küpten çıkan tereyağını, kınalı parmaklarımı yalaya yalaya yesem.
Sonra koşarak evimizin önünde akan pınarda,⁹ o buz gibi suda ellerimi yıkasam.
Mis gibi kına kokan ellerimle minicik avuç yapıp sular içsem.

Daha sonra süslü çantamı alıp arkadaşlarımla ev ev, kapı kapı dolaşıp el öpüp şeker toplasam. Aramızda haberleşsek yine arkadaşlarla, felanca evdeki şekerler çok güzel muhabbeti yapsak.
Gün boyu dolansak...
Şekerleri yere döküp tekrar saysak; Ya işte ne bileyim çocuk olsak, mutlu olsak, anlamasak hiç bir şeyden, yorulmasak asla. Ettiğimiz kavgaları bile unutsak..

Küsmü barışmı işareti ile barışı hemen açıversek.
Söyleyin şimdi bana sizce ben çok şeymi istiyorum?
Altınlar, dolarlar, katlar, yatlar, apartmanlar, villalar ve arabalar mı istiyorum?
Hayır hayır ben sadece çocukluğumu istiyorum.
Masumiyetimi istiyorum, tertemiz o güzel yüreğimi istiyorum.
Ama biliyorum ki çok geç...

Nidersin de bu yaşımı nidersin
Yaşım büyüdü bak çoğaldı derdim
Köyün dağlarında kuzu güderdim
Nerde benim o çocukluk yıllarım
Nerde benim o canım yıllarım...


BİLMEDEN ACABA YABANCI MI OLDUM ??

Bu gün ben köyüme bayrama geldim
Aklımsa firarda yüreğim deldim
Eskiden kaynayan coşan bir seldim
Köyüm bana, ben köyüme yabancı

Unutulmuş geçmişte yaşanan gün
Kalmamış geride ne eser ne dün
İstediğin kadar sen yapsanda ün
Köyüm bana, ben köyüme yabancı

Yolları caddeleri bomboş virane
Kimse yok kalmamış oldum divane
Nerede onca insan onca hane
Köyüm bana, ben köyüme yabancı

Bayramlarda coşar coşar çağlardık
Beraberce gülüp hemde ağlardık
Aşk ile umuda mendil bağlardık
Köyüm bana, ben köyüme yabancı

Yanan harlı ateş bir anda söndü
Niye herkes böyle kavlinden döndü
Bana bakan gözler tamamen böndü
Köyüm bana, ben köyüme yabancı

Düşünüp şöyle baktım Halime
Elimi de koydum vicdan telime
Ne söylesem artık yersiz kelime
Köyüm bana, ben köyüme yabancı

Önceki ve Sonraki Yazılar
Halime Doğru Arşivi