Cahit sormuştu, cihad nedir öğretmenim?

Engin öğretmen suspus Cahit'in gözlerine bakıyordu. Ve ne söyleyeceğini nasıl cevap vereceğini düşünürken, aniden Cahit'ten ikinci soru geliverdi.

Peki öğretmenim çocuklarda gidermi cihada dedi. Ve arka arkaya bitmek bilmeyen sorularla soru yağmuruna tuttu Engin öğretmeni...

Öğretmenim, çocukların katıldığı savaşın galibi kim olur, çocuklar savaşmayı nasıl öğrenir, ya da savaşabilir mi?

Peki öğretmenim çocuklar bu cihad denen oyunda kirlenmez mi?

Üstü başı kokmaz mı, elleri, ya elleri öğretmenim, kan revan olmaz mı?

Öğretmenim peki dünyanın neresinde, hangi ülkesinde çocuklar oyun oynamayı bırakıp da cihat ettiler?

Gerçekten cihat, galibiyet mi yoksa mağlubiyet mi?

Öğretmenim, ninem dedi ki sen küçüksün aklın ermez!..

Ama öğretmenim çok düşündüm, halâda düşünüyorum!..

Filistin'deki çocuklar çok mu büyükler?

Onların herşeye aklı eriyor mu?

Onlar herşeyi biliyor mu?

Öğretmenim biz oyuncak silahla oynarken, onlar gerçek silahla kurşun atabiliyor mu?

Cevap ver, ne olursun öğretmenim!..

Aslında ninem hiç bir şey bilmiyor, öyle değil mi öğretmenim?

En güzel cihadı Filistinli çocuklar yapıyorlar. Ülkeleri, vatanları uğruna, Kudüs uğruna, Mescid-i Aksa uğruna, her biri şehadet şerbeti içerek, gökyüzünde birer beyaz kanatlı melek olarak kanat çırpıyorlar.

Hem sen biliyormusun öğretmenim, ben her gece Allah'a dua ediyorum. Ya oradaki çocukları kurtar, ya da benide cihada al diye!..

Engin öğretmenin gözleri çakmak çakmak Cahit'i dinliyordu. Ve cevap veremediği bu sorular ne zaman bitecek diye içi içini kemiriyordu.

Cahit yeniden söze başlayarak; öğretmenim, benim çok ders çalışmam, çok kitap okumam gerekiyor biliyorum.

Biliyorum öğretmenim tüm dünyada bilgili ve bilge kişiler olursa savaşlar olmaz.

Engin öğretmenin nihayet dilindeki düğüm çözüldü ve evet Cahit, bilge insanlar çok olursa savaşlar olmaz dedi.

Bizim Cahit, yine öğretmenin sözünü bölerek, öğretmenim ben doktor olmak istiyorum, hemde çocuk doktoru!..

Engin öğretmen gülümsedi, ne güzel bir meslek seçmişsin kendine Cahit dedi.

Cahit!..

Evet öğretmenim çok güzel bir meslek.

Çocukların kanayan yaralarını dünya saramıyor, kim bilir, belki ben sararım öğretmenim; öyle değil mi?

Engin öğretmen hıçkırıklarla Cahit'e sarılır ve der!..

Belki Cahit belki...