Yanmak neydi? Yaşarken ölmek neydi?

Aşk neydi?

Bu yol nereye gidiyor, nerede başlıyor, nasıl başlıyor ve nerede son buluyor. Aşka düşmeyen anlamaz, bilmez bu tadı.

Öyle güzel bir tattır ki şeker, şerbet bile yanında lezzetsiz kalır. Her gün o aşk şerbetini içmeye doyamazsın. Kana, kana içersin yudum, yudum az gelir çünkü yanan gönüle. Öyle bir lezzettir ki kanmak ister aşka doymak ister.

Gözü dünyayı görmez ona aşkı yeter. Belalara bile elhamdülillah der sabreder. Bilir çünkü sevgiliden gelenin kahrı da hoştur lûtfu'da.

Uçar hem de öylee bir uçar ki kuşlar utanır biz bile böyle güzel uçamıyoruz diye uçmak için kanada ihtiyaç yoktur. O yârin sevdası yeter.

Onun aşkı kanatsız uçurur güzellikler diyarına. Öyle bir uçurur kendi bile anlamaz ne olup bittiğini, konmak istemez.

Çünkü yârine uçuyor, ve ona gitmek o kadar güzeldir ki ne konmak ister yere, ne de durmak ister. Menzili bellidir..

Varacağı nokta son durak vuslat günü düğünüdür. Öyle güzel hazırlanır ki o düğüne. Çünkü kavuşacağı yârdır, yârendir mutlu olunmaz mı hiç...

AŞKIM YETER

Yüce dağlarında eteğinde kar

Yanıyor ciğerlerim yetişsin o yarr

Her şeyim olsun zarar istemem kâr

Geldim diye bana el versen yeter

Yanar mıydım bilsem acı olduğun

Yolunda kaç aşığın ömrü solduğun

İçimde durmuyor da dile vurduğum

Söylüyorum aşkımı bir gelsen yeter..

Bir gelsende seni bir görsem yeter...