İnsanının doğasında yardım etmek vardır? Çünkü insan bu alemde düşünerek hareket edebilen tek canlıdır. O yüzden kalbinin derinliklerinde daima merhamet ve yardım duygusunda yer vardır. Elbette yapılan yardımlar her zaman karşılığını bulmaz. Bir yardım yapıp bunun karşılığında iyi niyet görmedikten sonra bu huyumuzdan vazgeçmemeliyiz. Sonuç olarak yardım etmeye ve çevrimizi güzelleştirmeye devam etmeliyiz. Çünkü insanın doğasında yardım daima olmalıdır. Yazımı sevdiğim bir hikaye ile sonlandırmak isterim.

"Hintli bir adam suyun içinde zar zor ilerlemeye çalışıyormuş. Bu sırada yanına bir Akrep yanaşmış. Adam akrebi kurtarmak istemiş ve parmağını ona doğru uzatmış. Fakat akrep adamın bu hamlesinden sonra adamı sokmuş. Hintli adam bu duruma çok şaşırmış fakat yine de tekrardan parmağını akrebe doğru uzatmış. Akrep tekrar adamın parmağını sokmuş.

Bu olayı gören başka bir adam kendisini sürekli sokan bu akrebi kurtarmaktan vazgeçmesi gerektiğini söylemiş. Hintli adam buna şu şekilde cevap vermiş:

-Akreplerin doğasında sokmak vardır. Fakat ben insanım. İnsanın doğasında ise sevmek vardır. Akrebin doğasında sokmak var diye kendi doğamda olan sevmekten mi vazgeçeyim?"