Bir çoğu zamanla unutulup gitse de coğrafyamızda birbirinden değerli geleneklerimizin olduğu inancındayım. Bizi birbirimize bağlayan, kardeşlik duygularımızı pekiştiren ve ancak bir olunca gerçekten var olabileceğimizi hissettiren özel değerlere sahibiz. Geçmişle aramızdaki bağı hiç koparmayan kalın zincirin her bir halkasına da işte bu yüzden sahip çıkmalıyız.

İşte o zincirlerden birisi yıllardır Konya’da devam ediyor.

Mübarek üç ayların gelişini müjdeleyen, Regaib Kandili’ni hiç tanımadığımız insanlarla selamlaşıp, hediyeleşerek tebrik etmemize vesile olan Konya’ya özgü bir gelenek olan “Şivlilik”.

Kandilden bir önceki akşam ellerinde fenerlerle sokakları aydınlatan çocuklar ve kandil sabahı ellerinde bu kez poşetlerle sabahın erken saatlerinde büyüklerinin ellerini öperek onlardan şeker ve çikolata alan minik yürekler. Yediden yetmişe herkeste aynı coşku aynı ortak dilek.

Dillerde dualar, tanımadığı halde onların hayır dualarını alan çocuklar, evde hanımlar tarafından komşulara dağıtılmak üzere yapılan ikramlar ve üç aylara kavuşmanın sevinci bir arada yaşanır.

Mahalle mahalle dolaşan çocuklar dillerinde ‘Şivli şivli şişirmiş,

Erken kalkan pişirmiş,

İki çörek bir börek,

Bize namazlık gerek. Şivliliiik...'nasıl manisi, ellerinde giderek ağırlaşan poşetler ve yüzlerinde o masum tebessüm ile günü yorgun ancak bi o kadar yorgun sonlandırırlar.

Dileğim o ki yıllardır süren bu gelenek büyüklerimiz tarafından bizlere nasıl ulaştı ise bizlerden de sonraki nesillere ulaşan özel bir gelenek olmaya da devam etsin. Çocuklarımız süslediğimiz evlerimizle, aldığımız hediyelerle böyle özel günleri içselleştirsin. O günleri ve manevi değerlerimizi benimsesin ki başka dinlere özgü kutlamalar onlara daha çekici gelmesin. Biraz gayret ve emekle ebeveynler üzerlerine düşen bu görevi yerine hassasiyetle getirmeliler diye düşünüyorum. Çünkü sözde modernleşme çatısı altında ezilip giden pek çok manevi değerimiz bizim ‘Ne var ki bunda?’ anlayışımızla yok olup gitti.

Büyük değil gayretimiz nispetinde aldığımız hediyeler, süslediğimiz evlerimiz konuya dair anlattığımız hikayelerle pek çok şeyi yeşertebiliriz. Ne dersiniz?

Sevgi ve saygı ile…