İsmehan Tüfekçi

İsmehan Tüfekçi

Nerede o eski arkadaşlıklar

Merhabalar kıymetli dostlarım,

Arkadaşlık, dostluk duygusu son dönemde o kadar yaşanmıyor ki. Farkındasınızdır. Kimse arkadaşını sevmiyor gibi sanki ve herkes vakit ,geçsin gün geçsin diye birliktelik kuruyor gibi. Ben bunu biraz daha teknolojinin gelişmesine ve akıllı telefonların hayatımıza girmesine bağlıyorum. Eskiden dostluklar ve arkadaşlıklar çok kuvvetliydi. Herkesin birbirini sevdiğini, saydığını ve değer verdiğini anlardınız. Şimdi ise böyle değil. Kimse arkadaşı ve dostu için fedakarlık yapmaya çalışmıyor. Kimse dostunu umursamıyor. Yenisini bulurum diye düşünüyor sanırım. Yazımı sevdiğim bir hikaye ile bitirmek isterim.

"Savaşın en kanlı günlerinden biri. Asker, en iyi arkadaşının az ileride kanlar içinde yere düştüğünü görür. İnsanın başını bir saniye bile siperin üzerinde tutamayacağı ateş yağmuru altındadırlar.

Asker teğmene koşar ve:

—Teğmenim. Fırlayıp arkadaşımı alıp gelebilir miyim?

Teğmen, delirdin mi der gibi bakar, ardından:

—“Gitmeye değer mi? Arkadaşın delik deşik olmuş. Büyük olasılıkla ölmüştür bile.

Kendi hayatını da tehlikeye atma sakın.” der

Asker ısrar eder ve teğmen "Peki" der. "Git o zaman." İnanılması güç bir mucize. Asker o korkunç ateş yağmuru altında arkadaşına ulaşır. Onu sırtına alır ve koşa koşa döner. Birlikte siperin içine yuvarlanırlar. Teğmen, kanlar içindeki askeri muayene eder. Sonra onu

sipere taşıyan arkadaşına döner:

—Sana değmez, hayatını tehlikeye atmana değmez, demiştim. Bu zaten ölmüş.

Asker:

— “Değdi teğmenim.” der.

Teğmen:

— “Nasıl değdi? Bu adam ölmüş görmüyor musun?” der.

Asker:

—Gene de değdi komutanım, çünkü yanına ulaştığımda henüz sağdı. Onun son sözlerini duymak, dünyaya bedeldi benim için.

Ve arkadaşının son sözlerini hıçkırarak tekrarlar:

—"Mehmet! Geleceğini biliyordum! Geleceğini biliyordum!"

Kalbimizde Arkadaşlık adında bir mucize var. Nasıl olduğunu veya nasıl başladığını anlamazsınız. Ama bu özel armağanı bilirsiniz ve arkadaşlığın bize verilen büyük armağan olduğunu anlarsınız.

Gerçekten de arkadaşlar çok nadide mücevherlerdir. Sizi gülümsetip başarmanız için cesaret verirler. Sizi dinlerler ve kalplerini size açmak isterler. Sizin kötü yolda değil iyi yolda ilerlemenizi sağlar. Bugün arkadaşlarınıza onlarla ne kadar ilgilendiğinizi gösterin"

Önceki ve Sonraki Yazılar
İsmehan Tüfekçi Arşivi