Selamlar kıymetli dostlarım,

Her insanın hayatında bilgili olduğu ve kendi alanında uzmanlaştığı konular vardır. Herkesten her işi yapmasını ya da her konu hakkında bilgi sahibi olmasını beklememeliyiz. Bu durumları artık aşmalıyız. Sonuçta herkesin uzmanlık alanı farklı ve bu durum okulda eğitim almakla da çok ilgili değil. Arabamız bozulduğu zaman tamir için sanayiye ustaya götürüyoruz. Ancak buradaki ustaların çoğu lise hatta orta okul mezunu ama hepsi işinin ehli. Bu yüzden herkes lisans, yüksek lisans ve hatta doktora yapmak zorunda değil. Çalıştığı alanda kendini geliştirmesi önemli. İnsanları küçümsemeden ve aşağılamadan sosyal hayatımıza devam edelim. Yazımı sevdiğim bir hikaye ile bitirmek isterim..

"Kendini beğenmiş bir gramer (nahiv) bilgini, boğazdan karşıya geçmek için bir kayık kiraladı ve kurumla oturdu yerine.

Kayıkçı, olgun ve alçak gönüllü bir insandı. Hiç ses çıkarmadan küreklere asılıyor, yolcusunu sağ salim karşıya geçirmek ve üç beş kuruş kazanmak istiyordu.

Denizin orta yerine geldikleri sırada Bilgin küçümser bir eda içinde sordu:

-Sen hiç gramer okudun mu?.. dil biliminden anlar mısın?

Kayıkçı:

-Hayır efendim dedi, ben cahil bir kayıkçıyım, dediğiniz şeylerden hiç anlamam.

-Vah vah dedi Bilgin, ömrünün yarısı boşa geçmiş!..

Böyle bir süre ilerledikten sonra rüzgar şiddetini artırmaya, dalgalar büyümeye başladı. Denizde fırtına çıkmış, Bilgin korkmaya başlamıştı.

Kayıkçı olağanüstü bir güçle kurtulmaya, sağ salim karşı kıyıya geçmeye çalışıyordu. Gördü ki artık kurtuluş ümidi yok, Bilgine dönüp sordu:

-Efendim, yüzme bilir misiniz?

Bilgin:

-Ne yazık ki bilmiyorum diye inledi.

O zaman kayıkçı:

-Vah vah dedi, şimdi ömrünün hepsi boşa gidecek! Keşke gramer bileceğinize benim gibi yüzme bilseydiniz de canınızı kurtarsaydınız"