Merhabalar kıymetli dostlarım

Bilgimiz olmadığı bir konuda başka birinden bilgi alırken neden onun hayatını sorguluyoruz. Bizim ihtiyacımız olan bilgiyi verdi ancak bu bize neden yeterli gelmiyor. Neden bilgiliyi aldığımız kişinin önemli biri olmasını istiyoruz. Okul tahsili belki kendimizden daha yetersiz birinin bize verdiği bilgiyi neden kabul etmiyoruz. Ya da biz bilgiyi veren kişiyi neden yüceltme çabası içindeyiz. Bilgiyi, öneriyi aldığımız kişinin neden güzel kıyafetler giymesini önemsiyoruz. Bu soruları hiç düşündünüz mü? Biz aslında bilgiyi istemiyoruz biz, insanların geçmişine, mesleğini, giyim kuşamına önem veriyoruz. Bu çok yanlış. İhtiyacımız olan bilgili alıyorsak geri bizim için önemsiz olmalı. Yazımı sevdiğim bir hikaye ile bitirmek isterim.

"Çöllerde avare dolaşan bir filozof, devesi ile yolculuk yapan bir köylüye rastladı. Nereden gelip nereye gittiğini öğrendikten sonra, devenin iki yanına sarkmış çuvallarda neler olduğunu sordu.

Köylü: Onların birine buğday, diğerine kum doldurdum...diye cevap verdi.

Filozof: Buğdayı anladım ama, kumu niçin doldurdun?

diye sorunca Köylü: İkinci çuval boş kalsaydı denge bozulurdu! dedi.

Filozof gülmeye başladı: Denge sağlamak için buğdayın yarısını bir çuvala, diğer yarısını da öbürüne doldursaydın herhalde daha akıllıca davranmış, zavallı devenin yükünü de azaltmış olurdun dedi.

Köylü şaşırmış, bu bilge adama hayranlıkla bakmaya başlamıştı.

- Sen, dedi, padişah yahut vezir olmalısın! Bu kadar akılancak onlarda bulunabilir.

- Hayır dedi filozof, ben ne padişahım, ne de vezir.

- Öyleyse dükkan sahibi zengin birisin...

- Ne gezer, cebinde mangırı bile olmayan bir adamım ben! Bunca bilgi ve hikmetin karşılığı olarak elimdeki şu değnek ve hırpani kıyafetlerimle gezip duruyorum çöllerde...

Köylü bu cevap karşısında hiç memnun olmamıştı:

-Çekil git yanımdan! diye bağırdı. Senin bilgi ve hikmet dediğin şeyin bir faydası bulunsaydı, önce sana yarardı.

Torbamın birinde kum, diğerinde buğday olması, senin içi boş bilgi ve felsefenden çok daha iyidir!"