Şu kızıl bulutlar gibi, kızıla boyandı mavi düşlerim.
Hep buruk, hep yarım kaldı yüzümde gülüşlerim..
Oysa oysa ki çok şey mi istemiştim senden be hayat...
Çok şeymi istedim söyle..
Tek istediğim bir dirhem gülüş, bir parça mutluluk, azıcık azıcık da yüzüme tebessüm istedim.
Sen bunları bile çok gördün bu fakire, sen bunları bile çok gördün bu yarım akıllı divaneye..
Hadi var git şimdi durma gitt..
Hak etmeyene kahkaha, hakkı olmayana dünyayı ver.
Benim hiç ihtiyacım kalmadı artık biliyormusun??
Çünkü çünkü sen herşeyi aldım sanırken, bana en büyük serveti bağışladın..
Meğer benim ne sana ne senin verdiklerine ihtiyacım varmış.
Tek ihtiyacım anlattıklarımı dinleyen, asla yargılamayan ve bağışlayan biriymiş.
Onu da sen var ya sen eyy hayat..
Sen bağışladın bana ve şu an o kadar zenginim ki..
Ne sana ne de bir başkasına ihtiyacım yok.
Çünkü o var ya oo..
O aşk var ya hiç bir hayata değişmem.
Al hadi all her şey senin olsun.
Bana benim aşkım yeter o yeter.
TUT ELLERİMDEN
Çıktığım bu aşk yolculuğunda,
Koşarak uçarak geliyorum sana ey sevgili..
Tut ellerimden bırakma beni, yaralarım çok derin,
Sar sarmala, iyi olmasa bile birazcıkta olsa dinsin acılarım.
Tut ellerimden tut ki doruklara çıksın bu aşk..!
En zirvede yerini alsın herkesler gıpta ile baksın;
Baksınlar baksınlarda aşk yolculuğuna çıkmak için
onlarda can atarak koşsunlar ve aşka uçsunlar.