Hayatta eski keyfi bulamamak
Mutsuz, umutsuz, hayalsiz bir tekdüzeliğin içinde kalmaktan sıkılmaz mı insan? Sıkılır, sıkılır da bundan kurtulmak için kılını kıpırdatmaz bazen.
Son dönemde hayattan haz ya da keyifli bir şekilde yaşamak zor galiba. Yani ben en azından böyle hissediyorum. Belki yaş aldıkça insan geçmişi çok özlüyor ya da ögrenci iken hayatla bu kadar ilişkili olmayınca her şey daha güzel daha farklı geliyordu.
Bugün ise artık sanki zamanı, günü tamamlamak için bir çaba sarf ediyor gibiyiz. Hayattan haz almak tamamen sosyal ve iş düşüncelerinden sıyrılıp keyifli bir gün geçirmek çok eskide kaldı.
Hayatın tadı tuzu kalmadı diyoruz ya galiba bu konuda haklıyız. Elbette bugünkü halimize binlerce kez şükür. Ancak insan kazandığı parayı keyfince harcayamadıktan sonra, ailesine, sevdiklerini vakit ayıramadıktan sonra yaşadım demenin de bi önemi yok sanki.
Bu düşüncelee benim hayatımın son döneminde büyük yer kaplıyor. İş yerinden istifa eden bi çift bi karavan alıp Türkiye turuna çıkmış. Bunun gibi videolar izleyip, hikayeler okuyunca hayatı daha fazla sorguluyorum. Ben bu hayata 8-5 calışmak ve fatura ödemek için mi geldim?
Tüm bu yaşamaya çalışmanın içinde halen mutlu olmaya çalışan ve yaşamdan keyif alan inanları görüncede biraz kıskanıyorum sanırım.